Bi presorekin zama handia duzue familian...

Hala da, bi preso ditugu. Aitzol Gogorza, suhia, 16 urte preso daramatzana. Euskal Herrian daukate, Basauriko espetxean, gaixotasun oso larria baitu. Aurten ere espero genuen aterako zutela egoki artatua izateko, baina ez da hala izan. Bestetik, gure alaba Lorentxa. Badira 14 urte preso hartu zutela eta orain Lyon ingurura «hurbildu» dute. Luzaz Paris aldeko presondegietan eduki dute eta orain 30 km gutxiago ditugu egiteko baina hara joatea askoz konplikatuagoa eta garestiagoa da.

Berriki baldintzapeko askatasuna ukatu diote eta helegitearen emaitzaren zain zaudete, ezta?

Bigarren aldia da eskaera egin duela, baina orain ere errefusatu egin diote. Helegitea jarri zuen eta abenduaren 17an aztertu zuen epaitegiak. Hilaren 28an ukango dugu emaitza. Baina, kasu horretan ere, ez dugu esperantza handirik bere kaleratzea ETAren desarmera baldintzatu baitute.

Baldintza politikoa, beraz...

Erabat. Exijitzen dizkioten baldintzak politikoak dira. Gauzak horrela, nik argi eta garbi daukat gureak ez direla preso politikoak, bahituak baizik, bai Lorentxa, bai Aitzol eta baita beste preso asko ere. Egun batez bahitzaile horiez ere hitz egin beharko delakoan nago.

Zer sentimendu eragiten dizute manifestazio jendetsu hauek?

Egun honetan hartzen dugun indarrarekin, ondo banatuz gero, urte osoan eutsiko dugu. Egia da egoera biziki pisutsua dela, baina presoak herriarenak dira eta herria mugituz ekarriko ditugu etxera.

Zer errango zenioke Taubira ministroari aukera bazenu?

Nirekin bisita batera etortzera gomitatuko nuke. Justizia, errespetua... noizko? galdetuko nioke. Frantzian justizia independentea dela esaten da baina epaileek ez dute justizia banatzen. Preso eriekin gertatzen ari dena ikusi besterik ez dago, esaterako, une honetan bertan Lorentxa Guimonekin. Berarekin, edota gure Aitzolekin eta beste gaixoekin egiten ari direna, niretzat, tortura forma bat da. Eta horren atzean, badira torturatzaileak. Uste dut 2016an gogorki salatu behar ditugula jokamolde anker horiek. Kontakizunean hau dena ere jaso beharko da, ez bakarrik guretzat, baita gibeletik datozen belaunaldientzat ere. Jakin dezaten nondik pasatu garen eta zer bizi izan dugun. Hori zor zaigula uste dut.A.M.