Final erdietako txartela Beñat Gaztelumendik eskuratu zuen

Atzo arratsaldean Errenterian jokatu zen Gipuzkoako Bertsolari Txapelketako final laurdenetako bigarren saioa. Ganbarako gaiak esperoan denbora luzez egondako zerbait iritsi zela zioen, eta, antza, bertsozaleak ere denbora luzez itxaron du hitzordua, sarrera guztiak astebete lehenago salduta baitziren. Beñat Gaztelumendik irabazi zuen saioa.

Lan egiteko lekua izaten da fabrika, baina hitzaren fabrikak ez dira bereziki ezagunak. Hala tokatu zen, ordea, Errenteriako Lekuona Fabrikan atzo, hitzekin jolas eta lan egitea. Gipuzkoako Bertsolari Txapelketako bigarren final laurdena jokatu zen, eta bertsolariei erruz lan egitea egokitu zitzaien, izan ofiziotan zein bakarka. Beñat Gaztelumendi gailendu zen, 493 puntu eskuratuta, eta bigarren Iñigo Gorostarzuk egin zuen 455 punturekin. Beñat Iguaran, Unai Gaztelumendi, Oihana Arana eta Aitor Salegi izan ziren beste kideak.

Zortziko nagusian B. Gaztelumendik eta U. Gaztelumendik saio txukuna osatu zuten, Aizpea Garmendia gai jartzaileak haur baten esperoan dagoen bikote baten azalean jarri zituen; B. Gaztelumendik ingurukoei berehala esan nahi zien, U. Gaztelumendik nahiago zuen pixka bat itxaron. Lehen bertsoan B. Gaztelumendik haurdun dagoenaren gorputzetik «esan ezean gainezka» egingo duela azaldu zuen, eta fin erantzun zion parekoak: «...gerta liteke aurreratu ta / bi albiste eman beharra/ lehendabiziko albiste ona/ ta gero albiste txarra». Eta berriro erantzuna: «...ba nik gogoa daukat lehenbailehen / albistea kontatzeko / ona izanda ospatzeko ta / txarra bada goxatzeko».

Iguaran eta Gorostarzuk herriko plazan topo egin zuten hamarreko txikiko lanean: Gorostarzu, jubilatu berria, eta Iguaran, guraso izan berria. Iguaranek jada aspertu dela kontatu eta garbi esan zion Gorostarzuk: «Hartu zenezake/ orain hamasei aste / titi eta parke / baina lanera bueltan / joango zerate / ta umea ez dezu / izango aparte / ez da etxetik joango / hogeita bost arte». Iguaranek zaintzeko utzi zion umea jubilatuari: «...bale eduki zazu / pixka bat gaurkoan / ta paketea aldatu / esnatutakoan».

Zortziko txikian Salegi eta Arana kantuan elkarrekin aritu ziren. Salegi banku pintatu berri batean eseri zen, eta orduantxe iritsi zen Arana, "ez eseri" kartela eskuan zuela. Aranak fin deskribatu zuen bere lana: «Bankua pintatu dut / hain lgtb / kolore guztiekin / marratxoka trebe / ta orain kamiseta / erdi urdin berde / joe, Aitor, usaina / ez hartzea ere». Salegiren erantzuna: «...asko gustatu zaizkit / zure irudiak / gaizki ematen al du / nire ipurdiak?».

ESPEROAN

«Denbora asko egin duzu zain, badator», gai zuzena bezain zabala izan zuten, ganbarako lanean bakarka hiru bertso sortzeko. Arana ahizparen zain egon zen ordu erdiz ospitaleko atean, aita hil ostean; ordu erdia hilabete iruditu eta luze egin zitzaiola kontatu zuen, baina behin elkartutakoan poza sentitu zuen: «...guk partekatu dugu hainbeste / bizitza hau ez da merke/ ta elkarrekin egotea bera / izango da aski suerte / ez gaude ondo baina batera / gaudela ospatu daiteke». Gordin bezain eder kontatu zituen heriotza bera eta haren osteko istantak, uneko bakardadea deskribatu eta elkarrekin aurrera egitea aldarrikatuz.

B. Gaztelumendik istorio ederra osatu zuen, eta istorioak narratzeko daukan abileziarekin lana txukun askoa bete zuen, aita eskolara bila hamar minutu berandu heldu zaion haurraren paperetik. Lehen bertsoan entzuleak bera ikus zezaken eskolako atean zain, praka motz eta motxila gorriaz, eta hirugarrenean etxera buelta kontatu zuen: «Ta halaxe prestatu dit / autoan niretzat sila / txupa txups bat bere barka / eske umil ta isila / ni urduri nago baina / aita ez dago trankila / etxeraino eraman nau / ta eman dit kamamila / gero ohean eman dit / muxu bat umil-umila / lehen ez baina orain bai / sentitzen baitut hurbila / bihar ere eskolako / garaia heldu dadila / baina behar den orduan / etor zaitez nire bila».