Nazio Batuen Erakundeko (NBE) Giza Eskubideen Kontseiluak adierazi duenez, Ipar Korean gertatutako «giza eskubideen urraketa masibo eta sistematikoa» gizateriaren aurkako krimen izatera iritsi da. Elikagaiez gabetzea, exekuzio azkarrak, desagerpenak eta tortura nabarmentzen ditu, besteak beste.

Kontseilu horren barneko batzordeak argitaratutako agiriak dioenez, «songbun» izeneko kasta sistemak Ipar Koreako herritarrei estatusa ematen die arrazoi ideologiko eta politikoen arabera, eta gizarte maila horren arabera izaten dituzte oinarrizko eskubideak onartuak ala ukatuak.

Delitu horien arduradunak Segurtasun Ministerioko Armadako, epaitegietako eta Koreako Langileen Alderdiko «ehunka kide» dira, txostenaren arabera, denak Kim Jong-un estatuburuaren menpekoak. Michael Kirby batzordeko presidenteak idazki bat bidali dio Kim Jong-uni. Estatuko arduradun nagusia den heinean, krimen horien erantzukizuna bere gain hartzeko eskatzen dio, eta nazioarteko auzitegi batera jotzeko froga nahikoa badaudela nabarmentzen du. «Funtzionario horiek, batzuetan, zure kontrol pertsonalaren pean ari dira», salatzen du Kirbyk eskutitzean.

Gainera, NBEren Segurtasun Kontseiluak zigorrak ezartzeko eskatzen du, orain arte nazioarteak emandako erantzuna «desegokia» izan dela iritzita. «Eskubide urraketa horien izaerak eta larritasunak ez du parekorik gaur egungo munduan», txostenaren arabera. Biktimek eta lekukoek kontatuta, «sekulako ankerkeriak» aipatzen ditu txostenak, gizateriaren aurkako krimenen artean: «Sarraskiak, hilketak, esklabotasuna, kartzelaldi luzeak, janari-gabetzea, sexu indarkeria, behartutako abortuak, populazioen lekualdatze behartuak eta jazarpena arrazoi politiko, erlijioso eta generokoagatik».

Gaur egun, preso politikoak 80.000tik 120.000ra bitartean dira, lau atxiloketa esparru handietan. Kontrol eta zigor tresna bezala janaria ukatzen diete, eta gatibu lanak egin behar dituzte. «Arrazoi politikoengatik hor atxilotuta dauden presoen aurkako basakeria horiek XX. mendeko estatu totalitarioena ekartzen dute gogora», dio txostenak. Songbun sisteman oinarrituriko bazterketa ereduak mugitzeko eta bizilekua erabakitzeko askatasunen urraketa dakar. Herriko buruzagiarenganako leialtasunez jokatzea toki onenetan bizi eta lan egiteko bermea da. Esaterako, Kim Jong-unen erregimenaren iraupenean laguntzen dutenek lehentasuna dute janariaren banaketan.

Halaber, «kontzientzia, pentsamendu eta erlijio askatasunaren eskubideen ukazio erabatekoa» salatzen du txostenak, baita adierazpen, informazio eta elkartze eskubideena ere.

Aitzitik, propaganda eta doktrinamendu aparatu indartsua dagoela gaineratzen du, buruzagiarekin esanekotasun itsua eta beste estatuenganako -batez ere Hego Korea- gorrotoa ziurtatzeko.

240 lagunen testigantzetan -iheslariak zein desertoreak- oinarritzen da txostena. Batzuk preso politikoen esparruetan zaintzaile izandakoak dira.

Ipar Koreak ezeztatu egin du

Piongiangetik, Ipar Koreako Gobernuak «erabat» ezeztatu zuen txostenaren edukia: «Japoniak eta Europar Batasunak, AEBen politika erasotzaileari jarraituz, eragindako giza eskubideen politizazioaren ondorioa da».

«Giza Eskubideen aitzakiarekin erregimena aldatzeko edozein saiakerari edo presiori sendo erantzuten jarraituko dugu», gaineratu zuen.