Osakidetzaren osasun laguntza koordinatuak pandemia kudeatzen lagundu duela dio ikerketa batek

Covid-19aren pandemiak eragindako munduko osasun larrialdiak osasun sistemen funtzionamenduak proban jarri ditu. EHUn egindako ikerketa batek berretsi du Euskal Autonomia Erkidegoko Osasun Sistema Publikoaren osasun laguntza integratzeko prozesuak pandemia hobeto kudeatzen lagundu duela, nahiz eta gabezia eta eraginkortasun falta batzuk agerian utzi.

Biztanleria etengabe zahartzen ari denez, eta gaixotasun kronikoak eta hainbat patologikoa dituzten gaixoen kopurua handitu denez, osasun sistema berrikustea ia beharrezkoa da gizarte aurreratu askotan. Hori horrela, Osakidetzak osasun laguntza integratzeko prozesu bat du. Prozesu horretan, funtsean, pazienteari arreta hobea eskaintzen zaio, arreta maila guztien artean arreta jarraituagoa eta koordinatuagoa ematen zaio gaixoari zenbait tresnaren bidez.

«Osasun kudeaketa integratzeko prozesua funtsezkoa da osasun laguntza kalitatezkoa eta iraunkorra izateko edozein unetan, baina, batez ere, osasun larrialdietan, hala nola covid-19aren kasuan, inoiz baino garrantzitsuagoa da pazienteak sistemaren erdian kokatuko dituen eredurantz aurrera egitea», dio Julen Izagirre Olaizola EHUko Finantza Ekonomia II saileko ikertzaileak.

Behar hori bereziki garrantzitsua da lehen mailako arretaren kasuan, osasun larrialdietan presionatua sentitzen den lehen zerbitzua baita. Hori dela eta, «azterketa honetan osasun laguntza integratzeko prozesua aztertu dugu Osakidetzan, eta orain arte hartutako neurriek covid-19 garaian osasun-langileen lana erraztu edo zaildu duten baloratu da», adierazi du Izagirrek.

Izagirreren esanetan, azterketa honek funtsezko bi ekarpen egin ditu. Alde batetik, Osakidetzan azken urteotan izan den osasun integrazioaren prozesua aztertu du. Bestetik, integrazio prozesuan ezarritako tresnek pandemian funtzionatu duten edo ez baloratzeko EAEko osasun sistemako eragileen zuzeneko adierazpenak jaso ditu.

Lortutako emaitzen arabera, aurrera egiten ari da herritarrentzako osasun arretaren egungo eta etorkizuneko erronkak betetzeko, baina oraindik bide luzea dago egiteko. Sistema proaktibo bat bilatu nahi da, pazienteetan oinarritua, telemedikuntza, etxeko ospitalizazioa eta abar sustatu nahi dira.

Sisteman zenbait gabezia eta desoreka detektatu dira, eta horiei aurre egin behar zaie, batez ere gero eta mendekotasun, kronikotasun eta zahartze handiagoko testuinguru batean. «Kritikoenen arabera, erabakiak hartzea eta baliabideak esleitzea ospitaleen esku geratu da, eta, beraz, lehen arretak ikusi du baliabideak eta erabakitzeko gaitasuna nola galdu dituen urteen joanean», adierazi du ikertzaileak.

Halaber, ikerketak agerian uzten du benetako koordinazioa behar dela. «Lehen mailako arretak baliabide nahikoak, baldintza egokiak eta, batez ere, muturreko egoerei aurre egiteko erabaki eta kudeaketa gaitasuna izan behar ditu. Osasun integrazioko prozesuak osasuna sustatu nahi badu eta ospitaleratzeak murrizten saiatzen bada, ezinbestekoa da erantzukizun eta pisu handiagoa izango duen kalitatezko lehen mailako arreta izatea», ondorioztatu du Izagirrek.