Ezin da eztabaidatu bizi garen modua erritmo bizian aldatu dela. Berehalako erantzunak, entretenimendua edo bururatzen zaigun edozer lortzeko gaitasuna izateaz gain, gaitasun hori munduarekin elkarreragiteko dugun modua aldatzen ari da. 30 segundo baino gehiagoko bideo bat betierekoa iruditzen zaigu, eta kontsultatu nahi dugun orriak kargatzeko hiru segundo baino gehiago behar baditu, bertan behera uzteko tentazioa dugu; lagunek bidaltzen dizkiguten audioak ere normalean baino azkarrago erreproduzitzen ditugu, lehenago amaitu ahal izateko. Eraginkorragoak bihurtzen ari gara? Edo, besterik gabe, egongaitzagoak gara eta ez gara hain gogoetatsuak?

Teknologian egindako aurrerapenek bizitza erraztu digute, zalantzarik gabe. Excel taula erraz batekin gai gara milaka datu iragazteko, aztertzeko edo sailkatzeko; bestela ordu asko beharko genituzke eta, gainera, ziurrenik giza akatsen bat egingo genuke; edo pilotukideak ahal zuen moduan kontsultatu behar zituen mapa tolesgarri erraldoi haiek... segundo bat deskokatzen bazuen, gelditu, galdetu eta birkokatu egin behar izaten zuen; edo film jakin batean aktorea nor den azaltzen duten eztabaida amaigabe horiek. Gaur egun, arazo horiek guztiak bigarren mailara igaro dira, baina berehalakotasun eta eraginkortasun horrek prezioa du.

Erantzun azkarrak eta berehalako irtenbideak lortzen ohitu gara, eta horrek anbiguotasunarekiko, ziurgabetasunarekiko eta pixkanaka ikasteko prozesuarekiko tolerantzia txikiagoa izatera garamatza. Laburbilduz, pazientzia gutxiago dugu.

Teknologiak tresna ahaltsuak eman dizkigu, baina gure esku dago zein erabilera ematen diegun. Teknologiak kontrola gaitzan ahalbidetzen ari ote gara, gure bizitzaren erritmoa diktatuz eta gure arreta-gaitasuna mugatuz? Edo gure bizitzak hobetzeko tresna gisa erabiltzen ari ote gara, jarduera esanguratsuagoetarako denbora askatuz eta gogoeta eta pentsamendu kritikoa sustatuz?

Nire ustez, gakoa oreka bat aurkitzea da. Kontua ez da teknologiak eskaintzen dizkigun onurak aprobetxatzeari uztea, baina nola eragiten digun jakin behar dugu.

Azkenik, egin behar dugun benetako galdera ez da teknologiak eraginkorrago edo egongaitzago egiten gaituen, baizik eta zer pertsona mota izan nahi dugun aro digital honetan. Berehalakotasunak prozesua dastatzeko, bizitzaren konplexutasunei buruz hausnartzeko, besteekin sakonki konektatzeko gaitasuna kenduko al digu? Edo, aitzitik, teknologia gure aukerak hedatzeko, zeregin automatikoetatik askatzeko eta geure burua eta inguratzen gaituen mundua hobeto ulertzeko erabiliko dugu? Azken finean, erantzuna egunero egiten dugun aukera kontzientean datza, teknologiarekin elkarreragitea erabakitzen dugun moduan eta eraginkortasunaren eta hausnarketaren artean aurkitzen dugun orekan.