Gustuko duzun norbait ezagutzen duzu, konektatzen ari zaretela dirudi, denbora partekatzen duzue, baina bat-batean atzera egiten du. Beldurrak zuzendua dirudi, edo zuzenean esaten dizu ez duela ezer seriorik nahi. Ez dagoela prest, kosta egiten zaiola irekitzea... Baliteke emozionalki eskuragarri ez dagoen pertsona baten aurrean egotea.

Bi kideak sintonia emozionalean daudenean, giro segurua eta konfiantzazkoa sortzen da, sentitzen dutena eta dituzten kezkak askatasunez adierazteko; horrela sustatzen dira pertsonen arteko intimitatea eta lotura sakonak, eta horrek indartzen du harremana. Egia esan, bikote-harreman batek funtziona dezan, garrantzitsua da bi aldeek eman eta jasotzea; izan ere, bat bakarrik irekitzen bada emozionalki, hori ez da harreman bat. Beharrezkoa da bi aldeek beren barne-mundua irekitzea, intimitaterako eta partekatzeko espazio komun bat sortu ahal izateko.

Pertsonok konfiantza izan behar dugu gure loturen egonkortasunean. Jakitea maite gaituztenek hala egiten jarraituko dutela, baita bertan ez badaude edo gatazkak eta desadostasunak sortzen badira ere. Ziurtasun horri iraunkortasun emozionala esaten zaio, eta horri buruzko defizita dugunean gure bizi-kalitatea eta ongizate psikologikoa oso murriztuta ikus ditzakegu. Emozioen iraunkortasunik ezak segurtasunik gabe sentiarazten gaitu, etengabeko soka ahul batean. Antsietate-sentsazio handiak sortzen dizkigu, eta gure interesen aurka doazen portaera jakin batzuetara animatzen gaitu.

Komunikazio irekia, elkarrekiko errespetua eta kalteberatasunerako jarrera funtsezkoak dira harreman emozional osasungarria lantzeko eta mantentzeko. Emozionalki eskuragarri egoteak esan nahi du irekita egotea beste pertsona bat gure bizitzan sar dadin, afektua eman eta jaso nahi dugula eta besteekin intimitate-espazioak izateko gogoa dugula, elkarrizketa intimoak, maitasuna, pasioa, aitorpenak eta abar trukatzeko.

Aitzitik, emozionalki eskuragarri ez dagoen pertsona bati guztiz kontrakoa gertatzen zaio: kosta egiten zaio besteekin intimitate-espazioak sortzea. Horrela, pertsona horrekin oso une dibertigarriak parteka ditzakegun arren, ez da benetako intimitaterako espazio bat sortzen. Kosta egiten zaio laguntza eskatzea eta bere buruari laguntzen uztea. Kosta egiten zaio emozioak adieraztea, bihotza irekitzea. Harreman pertsonalak ere azalekoak dira, ez baita besteekin emozionalki inplikatzen. Hasieratik mugak ezartzen dituzten pertsonak dira. Adibidez, elkarrekin lo ez egitea, beste lagun batzuekin otordurik ez egitea, familia ez ezagutzea... Marra gorri horiek aukera ematen diete distantzia emozionala markatzeko eta intimitatea, konpromisoa eta, azken batean, harreman ororen zatirik emozionalena eskatzen duen guztitik "babesteko".

Halaber, komeni da bereiztea konpromisoaren beldurra eta konpromisoari uko egiteko aukera pertsonala. Pertsona askok nahiago dute bakarrik egon, eta horregatik ez dute inolako beldurrik ezkutatzen. Hala ere, beste batzuk trabatu egiten ditu konpromiso batek ekar dezakeen ustezko askatasun faltak. Hala ere, gaia norbaitekin konprometitzeko beldurra bada, beldur horren atzean zer ezkutatzen den aztertzeko unea da. Eta ez ahaztu harreman osasuntsu batek zure askatasun- eta independentzia-beharrak asetzen lagundu behar duela, harremanaren beraren zati gisa.

Izan gaitezen koherenteak eta zintzoak gure harreman pertsonaletan; izan ere, hori norberaren maitasunaren froga da, eta, gainera, zuk bilatzen duzun gauza bera bilatzen duten pertsonak erakarriko dituzu. •

saioaaginako@gmail.com