(Eduki bera oinarri kolaborazioa Info7 irratian, irakurri baino entzutea nahiago baduzue)

PP eta PSOEk ez dute ordezkaritza handirik inguru hauetan baina euren ekintzek marraztu dute, neurri batean, aste honetako informazioaren haria. Azkena, PPk Dolores Ibarruri, Zumalakarregi eta Sabino Arana faxisten pare jarri dituenean. Gutxira erretiratu zuen proposamena, tartea eman zuen PPri gogorarazteko noren biktimek jarraitzen duten bide bazterretan eta ahanzturaren ganbaran galduta. Baita Koldo Mediavillak (EAJ) hitz joko argi baten bidez facha (des-facha-tez idatzi zuen) deitzeko ere. Alfonso Alonso bera irten da azkenean ekimena bazter uzteko aginduz.

PPk 4 zinegotzi besterik ez ditu Bilboko 29ko udalbatzan baina zalaparta Rajoyren alderdiaren eta jeltzaleen arteko ustezko gerturapen baten giroan sortu da. Gutxi dira, baina EAJren aliantza berrien eskeman garrantzitsuak izango direla dirudi.

Kalapitak hizpide, Donostiaz aritu behar. Urrezko Danborra. Fokutik kanpo geratu dira sariaren izaeraren jatorri turistikoa eta parte hartzaileagoa izan zedin herritarrei proposamenak egiteko aukera eman eta gero gutxi batzuen batzordeak jaso orduko zaborrontzira bota dituela proposamen horiek. Turismo sektoreko 5 botoek eta PSEren 2ek ekarri zuten Angels Barcelò kazetariaren izendapena sarirako. Zur eta lur utzi gintuen Eneko Goia alkate jeltzaleak saria emateko eman zituen argudioak:

Askotan ikusi gabeko erreakzioa ekarri zuen izendapenak berak, auzolotsa askoren begitara, sare sozialak sutan eta hau gutxi balitz, denari ginda, dena hasi zuenak... Azken ’Gascokeria’ falta zitzaion sariari.

Gobernu-kidea horren nabarmen uztea ez da ohikoa. 27tik 7 dira PSEkoak, baina EAJren ezinbesteko makulu da Donostiako udal gobernuan, gutxi dira baina asko agintzen dute.

Ziur aski Bilbon eta Donostian ez dira PNV eta PSE-PPren arteko harremanak erabat gaiztotuko. «Egiazko kontuak» deitu ohi zaienetan, poltsikoari eragiten dienetan, ez baitaude horren aparte. Diru-sarrerak Bermatzeko Errentaren kasuan (DBE, RGI gazteleraz) adibidez. Egia bazter uzteak gezurrean korapilatzea ekarri ohi du, eta hau adibide nabarmena izan da. PP eta PSOEk Espainian gutxieneko soldataren igoera adostu zutenean inork gutxik jarri zuen zalantzan horrek eragina izango zuela DBE-n, kopurua zen dudakoa. Hala ere, hiruzpalau egunetan EAEko Lan Sailburuari eta lehendakariari gauza bat eta haren kontrakoa esaten entzun diegu. Goazen banaka:

1.- Larunbata, hilak 7, Beatriz Artolazabal sailburua, gutxieneko soldatak eta diru-sarrerak bermatzeko errentak ez dute zerikusirik

2.- Asteartea, hilak 10, Artolazabal bera GARAko Iñaki Iriondoren galderari erantzunez, zerikusia badutela baina agian ez lukela hala behar.

3.- Eta gauza bat eta kontrakoa aldi berean esateko gai inor bada, hor EAEko lehendakaria, Iñigo Urkullu, erantzun ulertezin baten bidez lehenbizi harremanik ez dutela, gero baietz baina 2017ko gutxieneko soldata ez 2016koa hartu behar dela erreferentzi gisa esaten...

Gutxieneko soldata eta diru-sarreren bermearena bi kontu ezberdin direla esan zuen:

...egia da, ez dira gauza bera, baina bata bestearen neurrian kalkulatzen da... Erantzun berean, Urkulluk dio baietz, elkarri lotzen zaiela kalkulurako baino legeak zirrikitu bat baduela bata bestearekin ez lotzeko:

Hori esanda, ordea, azken dekretua baino 2015ekoa hartuko dutela kontuan dio Urkulluk...

mmm... bale, galdu gara. Erantzun berean azpimarratu nahi izan zuen pobreziari egin behar zaiola aurre eta lanpostuak sortu. Noski, ez da dudarik, kalitatezko lanpostuak sortuz gero diru-sarrerak bermatzeko gai izango bailitzateke jendea haren eskean aritu beharrik gabe.

Guzti hau abendutik dator tiraka, aste honetako esan eta kontraesanen aurretik argia zirudien %8ko igoera izango zuela gazteleraz RGI esaten diotenak. Pedro Azpiazu Ekonomia eta Ogasun sailburuak, behintzat, nahiko garbi zuen, kontuak egitea ere nahiko erraza zela azpimarratu baizuen abenduaren 20an emandako agerraldian:

Egiari zor, Lakuari berak erabaki ez duen aldaketa bat kudeatzea dagokio orain. Burujabetza elkarbanaturen ajeak, agian? Gutxi ez baino lehen baino gutxiago dira asko ez dela Nafarroaren izenean bere burujabetza apurra negoziatzen zutenak. Lan zaila hartu dute UPNkoek, Hitzarmenari lotuta Espainiak eskatutakoa baino gutxiago ordaintzeagatik kritikatu du Uxue Barkosen gobernua, aldi berean, ordea, aurrez berak egindako milioitako opariak azaldu ezinda, herrialdearentzat akordio hobea lortzeko bidelagun izango dela esaten ari da.

Gutxi dira Nafarroaren beharrei uko egiteko prest Espainiaren mesedetan, baita ikuspegi identitario batetik ere. Agerikoa da gehiengoen iritziek ez dutela politikarien ekinbidean zuzeneko argirik ikusten eta horren adibide NUPk parlamentuaren aginduz berriki argitaratutako azterketa. %6,8k soilik dio nafarra eta espainiarra dela eta %20,1ek nafarra eta euskalduna dela. %45,1ek bere burua nafartzat soilik du eta tartean ageri diren beste aukera ia denetan euskalduntasuna ageri da.

Alde egotea eta alde ekitea ez dira, ordea, gauza bera, noski. Gutxi dira euskal preso politikoekiko Espainiak eta Frantziak gaur-gaurkoz duten politika defendatzen dutenak. Azken aldian garbiago entzun ditugu gerturatzearen alde PSOEren ordezkariak ere. Idoia Mendiak (PSE) atzo EiTBn berretsi zuen, bere modura, gerturatzearen alde direla eurak ere:

Hala ere, PSEk ez du Sarek Bilbon antolatu duen manifestaziora joateko deirik egin. Alde egon baina manifestaziora ez joateko zaku horretan sartu dute euren burua EAJk eta Podemosek ere eta batzuen haserrea eragin duhorrek.

14an Bilbora ez joateko erabakiarekin, PODEMOS eta PNVk, PPren inmobilismoa errezten dute. Gauzak argi. #SalatzenDut pic.twitter.com/cIvgvbShK0

— Arnaldo Otegi (@ArnaldoOtegi) January 12, 2017

Badira ez direnak joango, «norbanako gisa» joango direnak eta modu batera edo bestera mobilizazioari euren babesa adierazi diotenak.

Ni ez noa. Yo no voy. https://t.co/Amv1SRDleT

— Koldo Martínez (@komaur) January 12, 2017

Este sábado estaré en Bilbo con Sare a título individual. Comparto mucho y también echo cosas en falta, como el reconocimiento del daño.

— Nagua Alba (@NaguaAlba) January 9, 2017

Espainiak hala moduz aplikatzen du "etsaiaren zuzenbide penala" (eta hori ez da bide zuzena). Urruntzea amaitu behar da

— Juan Jose Ibarretxe (@LHKibarretxe) January 12, 2017

Elkarri egindako eskakizunak eta ika-mikak aparte, agerikoa da gutxi direla, ia ‘batez’, egungo espetxe politika defendatzen dutenak. Gasteizko Legebiltzarrean 75etik 9 besterik ez, parlamentu honen %88k presoen gerturatzearen alde dagoela dio. Nafarroako Parlamentuan ez da horren zabala baina gehiengoak du jarrera hori eta Ipar Euskal Herrian ez da urruntzerik defendatuko duenik.

Adostasuna agerikoa da, urratsak? Adostasun hori oinarri urratsak emateko beharra azpimarratu du asteon Sarek. Gehiengo berriek politika berriak ekarri beharko lituzketela nabarmendu du Joseba Azkarrak.

Gehiengo berriek errealitate berriak eraikitzeko gaitasuna behar lukete,«salbuespen elkarbanatua» gainditze bidean. Gehiengo berri horiek ekitea behar genuke, edo zain egon gabe ekin asmo duenak, bakarrik bada ere, aldekotasun zabal hori baliatzen jakitea, gutxienez.