CLDko idazkari exekutibo Ibrahim Thiaw-ek esan duenez, «hareazko eta hautsezko laino ilunak ikustea naturako ikuskizunik larderiatsuenetako bat da». Eta gehitu du: «Oso fenomeno garestia da, eta hondamena eragiten du nonahi, Asia iparraldetik eta erdialdetik Saharaz hegoaldeko Afrikaraino».

Thiawren arabera, harea eta hauts ekaitzak erronka bat dira garapen iraunkorra lortzeko. «Hala ere, giza jarduerek hondar eta hauts ekaitzak gogortu egiten dituzten bezala, giza ekintzen bidez ere murriztu daitezke», bere ustetan. Izan ere, NBEko adituen arabera, fenomeno naturalaren %25, gutxienez, giza jarduerei dagokie.

Aldi berean, intentsitatearen, magnitudearen edo iraupenaren gorabeherek «hauts-ekaitzak eta harea-ekaitzak iragarri ezinak eta arriskutsuak izan daitezke».

Ugariagoak eta latzagoak

«Harea eta hauts ekaitzak gero eta ugariago eta latzago bihurtu dira, mugaz haraindiko inpaktu nabarmenak izan dituzte, eta ingurumenaren, klimaren, osasunaren, nekazaritzaren, bizibideen eta pertsonen ongizate sozioekonomikoaren hainbat alderdiri eragin diete», adierazi du Ifas Ziadat Elikadura eta Nekazaritzarako Nazio Batuen Erakundeko (FAO) ofizial teknikoak.

Ziat Hondar eta Hauts Ekaitzen aurkako Nazio Batuen Koalizioko presidenteak ohartarazi duenez, ekaitzek «laboreak zein abereak kaltetzen dituzte eta lurraren goiko geruza suntsitzen dute».

Hauts atmosferikoak

Bitartean, «depositu-eremuetan, hauts atmosferikoak, bereziki bertako industria-kutsadurarekin batera, gizakien osasun-arazoak eragin edo okerragotu ditzake, hala nola arnas gaixotasunak». «Komunikazioak, energia sortzea, garraioa eta hornidura-kateak ere kaltetu ditzakete ikuspen baxuak eta hautsak eragindako faila mekanikoek», gaineratu zuen.

CLD Rio de Janeiroko 1992ko Lurraren Gailurrean sortutako hiru konbentzioetako bat da.