Parke naturalen patronatuak bildu dira

Urtezaharreko kanpaiak jotzear zirela, korrika eta presaka, deitu zituen Gipuzkoako Foru Aldundiak lau parke naturaletako osoko bilkura telematikoak. Aurreko urtean azalpenik eman gabe kale egin ostean, jakin-minez eta beti bezain prestu bertaratu ginen naturazaleen ordezkari garenok, udalerrietako, lehen sektoreko hainbat arlotako eta unibertsitateko ordezkariekin batera, Aldundiko arduradunen gidaritzapean. Bizi izan genuena sinetsi ezinik atera ginen bilkuretatik.

Gure Natura Kontserbatzeko Legeak dioenez, patronatuak parke naturalen parte-hartze organoak dira eta, beren zereginen artean, parkeen urteko aurrekontuak eta kudeaketa programak onartzea daude. Aldundiak azaldu beharko liguke ea nola demontre bete ahalko ditugun eskumen horiek, urtea bukatzera doanean deitzen bagaitu edo deitzea ahazten bazaio.

Beste hamaika zeregin ere aitortzen dizkie patronatuei aipaturiko legeak, denak natura babesteko ekimenak sustatu edo kontrolatzeko, guzti-guztiak alferrikakoak, arduradunek legea betetzeko inongo intentziorik erakusten ez duten bitartean.

Are lotsagarriagoa da oraindik «Herritarrek Parte Hartzeko Zuzendaritza Nagusian» urtero ia hiru milioi gastatzen dizkigun administrazio batean horrela ibili beharra, eta «Gobernantza irekia eta kolaboratiboa gobernuen eta gizarte zibilaren arteko harreman eta lankidetza forma berrietan oinarritzen» dela enpatxurik gabe predikatzen digun gure Aldundi honetan, patronatuak naturaren administrazioan parte hartze organo ofizial bakarrak izanda!

Eta bileren edukiari buruz, zer esan; parkeko ustezko zuzendariek irakurri zizkiguten azken bi urteetako txostenetan garbi utzi ziguten parke naturalak ez dituztela natura babesteko kudeatzen, alderantziz, ekimen publikoek espazio hauetako erabil- tzaileek ahalik eta etekin gehien ateratzea beste helbururik ez dutela. Badakigu dena ez dela dirutan neurtu behar, baina, dirurik gabe ere, ezin dela miraririk egin. Ba patronatuek onartu ezin izan zituzten aurrekontuen bi heren abeltzaintzarako azpiegituretara edota erabilera publikoaren kudeaketara joan zirela jakinarazi ziguten, eta ia beste herena pertsonal gastuetara. Kasurik onenean, ikerketarako %3 baino ez zen bideratu. Natur parkeen lehen helburua «Parkearen eremuan dauden ekosistemak babestu, artatu eta lehengo egoerara itzularaztea» bada ere, Aldundiak uko egin dio helburu horri: biodibertsitatearen berreskurapena ez da Aldundiaren lehentasuna. Eta egoera horretaz larrituta egin genizkien galderei, erantzun ere ez! Ez florarik, ez faunarik, ez habitatik, ez ekosistemarik, ez paisaiarik, ez klima larrialdirik, ez natura-ondarerik aipatu gure agintariei.

Alperrik ari dira Europar Batasunean Itun Berdeak sinatzen. Aldundiko Landa Garapeneko Zuzendaritzakoei ez zaie buruan sartzen naturaren babesean eta berreskurapenean inbertitzea beharrezkoa dela ekonomiaren susperraldirako; ezta covid-19aren krisiak erakutsi bezala, ingurune osasuntsua izatea inoiz baino beha- rrezkoa bihurtu zaigunean. Ez dute ulertu nahi biodibertsitatea berreskuratu ezean, natur ondarea ez ezik, horrelako krisiei aurre egiteko aukerak ere galduko ditugula.

Europako itunetan jaso bezala, ea nork esaten dien natura garrantzitsua dela ongizate fisiko eta mentalerako, bai eta gure gizarteak aldaketa globalari, osasunerako mehatxuei eta hondamendiei aurre egiteko gaitasuna duela ere. Edo natura gure bizitzan presente egotea behar dugula. Gure kontinentean natura babesteko gero eta saio eder eta sakonagoak egiten ari diren honetan, agian gu gabiltza oker europarrak garela pentsatzean.