Begiak zahartu ahala, oso normala da euli hegalariak ikustea, miodesopsia delakoak», azaldu du ICQO Oftalmologia klinikako zuzendari zientifiko Javier Araiz oftalmologoak.

Euli hegalariak ikusmen eremuan agertzen diren orban txikiak, puntuak edo armiarma sareak dira eta begiaren parean daudela dirudien arren, barruan flotatzen dute. Araizek azaldu duenez, «euli hegalariak substantzia gelatinosoaren edo zelulen konglomeratu bat dira –ehun eta proteina hondarrak–, begi globoa betetzen duen humore beirakararen barruan, eta erretinak proiektatzen dituelako ikusten ditugu, batez ere zerura edo pareta liso batera begiratzen dugunean».

Arrazoi ohikoena zahartzea da, humore beirakara gelatinoso egon beharrean urtsu bihurtzen baitu, eta barruan kondentsazioak sortzen ditu horrek. Kondentsazio horiek itzalak sortzen dituzte erretinan, eta begien mugimenduarekin mugitzen dira, batez ere giro distiratsuetan, oso argitsuetan, hondo zurietan edo egun eguzkitsu batean zerura begiratzean. «Begiak itxita eta ilunpetan ere argi distirak hautematen badira, esan nahi du beirazko humorea erretinatik bereizi egin dela. Horri beira askatzea esaten zaio», jarraitu du Araizek.

Euli hegalariak ikusteko arrazoi nagusia adina den arren, arrisku faktoreak ere badaude, horien agerpena goiztiarra izatea eragin dezaketenak, hala nola miopia eta 50 urte baino gehiago izatea, begi lausoen kirurgia egin izana edo begiaren barruko hantura errepikaria edo kronikoa izatea, besteak beste.

Kasu gehienetan ez dira larriak, baina esperientzia desatsegina da ikusmena pairatzen dutenentzat, armiarma sareak edo euliak begien aurretik pasatzen ikusiko balituzte bezala. «Begiak indartsu igurztean sortzen den sentsazio antzekoa da, baina ia etengabekoa, eta pertsona askorentzat obsesio bihurtzen da azkenean, haien kantitatearen eta dentsitatearen arabera. Batzuetan, tamainagatik, armiarmak edo hodeiak deitzen diegu. Adibide bat jarri ohi dut: belarrietako akufenoak bezalakoak dira, beren belarrietan etengabe txistua entzuten duten pertsonen kasua. Batzuk ohitu egiten dira eta beste batzuk ez dira gai horiekin lasai bizitzeko», esan du oftalmologoak.

Laser teknologia erabil daiteke

Nahiz eta pertsona asko beren begietan ikusten dituzten gorputz arrotz horiekin bizi diren, kasu batzuk laser teknologiarekin konpon daitezke. Araiz doktoreak azaldu du nahiko erraza dela arazo fisikoaren irismena ikustea. «Begi hondoko ohiko azterketa batekin detektatzen dugu, begi ninia luzatuz; hala ere, psikologikoki oso gogaikarria izan daiteke paziente batzuentzat».

Duela gutxi arte, pazienteari ezinezkoa egiten zitzaionean euli hegalariekin bizitzea, kirurgia nahiko oldarkorra egiten zen, eta, batzuetan, beste arazo bat sortzen zen horren ondorioz: begi lausoa. «Espezialista garen aldetik, gure betebeharra da egoeraren berri ematea eta aurrerantzean izan ditzakeen konplikazioen berri ematea. Azken erabakia paziente bakoitzaren esku dago», esan du Araizek.

Orain, ebakuntza egitea gomendatzen denean, belaunaldi berriko laser batekin tratatzen dira kasuak, Yag laserra deiturikoarekin. «Zehaztasunez, euli hegalari bat osatzen duen hondar bakoitza banan-banan desegiten du, ikusmena zailtzen duen ehun hil hori ezabatuz. Ordu erdi inguruko ebakuntza izaten da», agertu du.

Bitreolisi izeneko kirurgia da eta osasun publikoak ez du ordaintzen. Araizen esanean, «euli hegalariak anekdota bat besterik ez badira, ez du merezi ebakuntza egitea. Kirurgia kasu larrienetarako pentsatuta dago, hondakin organiko horiek guztiak ikustea pazientearentzat obsesio bihurtzen hasten denerako».