Justizia Ministerio espainiarrak ez du helegitea aurkeztuko Gipuzkoako Auzitegiak deliberatutakoari, honek nazionalitate espainiarra eman ondoren Marokon jaiotako sei urteko neskato bati, ama kamerundarrarekin batera penintsularantz migratzen ari zela. Erabakia ostiral honetan eman dute jakitera Justiziako iturriek.

Neskatoaren defentsa kezkatuta zegoen Estatuko Abokatutzak kasua Auzitegi Gorenera eramango ote zuen; izan ere, Donostiako epaitegi bateko adingabearen aldeko lehen epai bati helegitea jarri zion; ordea, Efe agentziak azaldu duenez, Justizia iturriek hala baieztatu ondoren, ez da kasazio helegiterik aurkeztuko Gipuzkoako Entzutegiaren ebazpenari.

Horrela, erabakia irmoa izango da eta beste adingabe aberrigabeek nazionalitate espainiarra lortzeko bidea irekiko du.

Gipuzkoako Auzitegiak maiatzaren erdialdean berretsi zuen adingabeari herritartasuna eman zion ebazpena, «apatridiako linboan ez geratzeko» eta «nazioarteko eta nazioko arauetan jasotako haurraren interes gorena» kontuan hartuta.

Atzera bota zuen Abokatutzak aurkeztutako helegitea, uste baitzuen ezin zitzaiola jatorrizko nazionalitatea eman adingabeari Estatu espainiarrean jaio ez zelako, eta uko egin zion, halaber, seme-alabatasuna zehaztuta ez dagoen kasuetan hura emateko aukera ematen duen artikulua aplikatzeko aukerari, kasu horretan ezaguna baitzen seme-alabatasuna amarekiko.

Abokatutzak zioenez, ez dira urratzen neskatoaren oinarrizko eskubideak, Konstituzioak atzerritar guztientzat bermatzen dituenak, eta ez da egia Estatu espainiarrak nazionalitatea aitortu behar dionik nazioarteko itunen arabera, Estatuko legeria betetzen ez bada.

Amaren borroka luzea

Neskatoa 2018ko abuztutik bizi da Donostian, borroka judizial honen erdigunean, bere amarekin Andaluziako kostaldera pateran iritsi ondoren.

Amak jaioterria zuen Kamerun utzi zuen eta Marokon erditu zen, etxe partikular batean. Ez zuen agintariengana jo, ez eta osasun zerbitzuetara, haurra galtzeko beldurrez.

Eta egoera irregular horretan jarraitu zuten biek Estatu espainiarrean, non emakumeak prozesu administratibo eta judizial bat hasi zuen alabaren oinarrizko eskubideak defendatzeko, osasun eta hezkuntza sistemara sartu ahal izateko, besteak bestea.

Herritartasunik eta identifikazio dokumentaziorik ez zuenez, ezinezkoa zen adingabeak mugak zeharkatzea eta Marokora edo Kamerunera bidaiatzea, bere egoera erregularizatzeko beharrezko izapideak egiteko.

Juan Luis Ibarra EAEko Auzitegi Nagusiko presidente ohiak azpimarratu duenez, «beharrezkoa» da beste lurralde auzitegiek Gipuzkoakoaren ildo beretik jotzea. Nabarmendu duenez, aipatu ebazpena adingabe aberrigabeei aplika dakieke. «Konpon daitezkeen bidegabekeria kasuak dira», uste du.

Bestalde, kasua eraman duen abokatuetako batek, Jose Alberto Navarrok, ziurtzat jotzen du judizialki «borrokatzen» jarraitu beharko dela. Bere ustez, «arazoa» da Estatu espainiarrean eta Europan oinarrizko eskubideak eskuratu ezin dituzten adingabeak egotea, eta uste du epaileek «ahal dutena» egiten dutela, arazo horri erantzuteko sistemaren zain.

Bere ustez, nazionalitaterako eskubidea «oinarrizko beste eskubide batzuk eskuratzeko giltza da, hala nola hezkuntza edo osasuna».