Aita Mari itsasontzia Euskal Herrira itzuliko da SMHren proiektua herritarrei hurbiltzeko
SMH gobernuz kanpoko erakundearen Aita Mari itsasontzia Euskal Herrira itzuliko da bere hamabigarren misioaren ondoren. Helburua da eguneraketak egitea eta proiektua herritarrei hurbiltzea. GKEaren esanetan, «zor hori ordaindu gabe dago Euskal Herriarekin, 2020tik ez baita etxera itzuli».
Aita Marik Vinaros edo Burrianako Mediterraneoko portuetan du egoitza, baina oraingoan misioen arteko bi hilabeteak Euskal Herriko uretan egingo ditu.
«Aita Mari gure uretara itzultzeko helburua bikoitza da. Alde batetik, egiteko dauden eguneraketetako batzuk eta dagozkion doikuntzak egitea; horregatik, crowdfunding kanpaina aktiboki mantentzen dugu Bilboko portura iritsi arte. Eta, bestetik, proiektua euskal herritarrei hurbiltzea. Zor hori ordaindu gabe dago Euskal Herriarekin, 2020tik ez baita etxera itzuli», azaldu du SMHk ohar batean.
Itsasontziak lehen hilabetea Bilbon emango du, Itsasmuseum-aren ondoan, eta bigarrena Pasai San Pedron, Pasaiako itsas jaialdirako garaiz iritsiz. Bitartean mahai-inguruak, hitzaldiak, eztabaidak eta bisitak egingo dira itsasontzira, «Mediterraneo Erdialdeko errealitatea eta Europan bakean bizitzen saiatzean milaka pertsonak aurre egin behar dioten bidegabekeria hurbiltzeko. Aita Mari lekuko ez ezik, herritarrentzat informazio plataforma ere izatea nahi dugu».
Itzulera bidaia Sirakusako portutik hasiko da eta meteorologiak laguntzen badu, 15 egun beharko ditu Aita Marik euskal kostaldera iristeko, Mediterranetik irten eta penintsula inguratu ondoren.
Oztopoak eta erreskateak
«Horrela, hamabigarren misioa amaitutzat ematen da, meteorologia txarrak portuan luzaroan mantendu digun arren, eta Italiako Gobernuak urruneko portuen estrategiekin kalte bideraezina jasan ondoren. Horrek murriztu egin ditu itsasoan genituen baliabideak eta denbora. Ezbeharrak gorabehera, erreskate arrakastatsu bat egin da, non 43 pertsona artatu diren eta Italiako portu segururaino lagundu zaien», adierazi du SMHk.
Dena den, deitoratu duenez, «atzean utzi dugun errealitatea berdin jarraitzen du gure ahaleginen arren. Kalkuluen arabera, aurten jada ia 300 pertsona hil edo desagertu dira Mediterraneoan. Horren arrazoia migrazio politikak eta Europak ezarritako mugen esternalizazioa dira; izan ere, hauen helburua ez da pertsonei laguntzea, baizik eta haien mobilizazioa eragoztea kosta ahala kosta, baita haien bizitzaren kontura ere».
«Gainera, laguntza humanitarioko ontziteria zibileko beste itsasontzi eta tripulazio batzuk, hala nola Sea Watch 5, Sea Eye 4 eta Humanity 1 ontzietako kideak, administratiboki zein judizialki jazartzen ari dira, Europa migrazioaren narrazioan eraikitzen ari den kriminalizazio aitzakien pean», gaineratu du.
«Horregatik, 2024an, inoiz baino gehiagotan itzuliko gara itsasora, eta gure ahaleginak areagotuko ditugu, bai itsasoko salaketa eta laguntza humanitarioan, bai lurreko gizarte-eraldaketarako hezkuntzan», nabarmendu du.
Bere azken misioan 43 lagun erreskatatu zituen euskal erreskate ontziak Mediterraneo zentralean.