Algak, mokadu gastronomiko gisa

Europako urik garden eta garbienak omen direla eta, Norvegiako iparraldeko Lofoten artxipelagoko ur glazialean gero eta itsas alga gehiago biltzen dira, jatetxeen eskaria ere areagotu egin delako azkenaldion. Angelita Eriksen eta Tamara Singer horretan ibili dira apiriletik ekainera arte.

Norvegiako iparraldeko Lofoten artxipelagoko ur glazialean murgilduta, Angelita Eriksen algak biltzen ari da labanaz, seguruenik Europako jatetxe gastronomiko bateko platerean amaituko dutenak. «Europako urik garden eta garbienak ditugu. Benetan, zorioneko gara baliabide baerats hau bertan dugulako eta mundu guztiari erakutsi nahi diogu», dio lehortze tailerrean lanean ari den bitartean.

Norvegiar eta arrantzalearen alaba, Eriksen Tamara Singerrekin elkartu zen, otordu guztietan algak prestatzen zuen japoniar baten alaba. Eta elkarrekin Lofoten Seaweed sortu zuten, elikadurarako algak biltzen eta prestatzen dituen enpresa espezializatua.

Sei laguneko laguntzarekin, urtean 11 tona alga biltzen dituzte. Eskuz. Apiriletik ekainera bitartean izaten da goi-denboraldia.

«Udazkenean eta neguan, dulse, nori eta alga trufatua biltzen ditugu. Hotz egiten du eta, beraz, ordubetez geratzen gara kanpoan, itsasertzean, hanken behealdea ur azpian dugula», zehaztu du. «Baina maiatzaren amaieran, goi-denboraldian, izerdia botatzen dut laneko uniformearekin lanean, eta eskularruak kentzen ditudanean, lurruna ateratzen da», gaineratu. «Fisikoki zaila da, baina, aldi berean, horrek meditaziora gonbidatzen du, aitortu du Eriksenek.

Europa konkistatzen

Alga trufatua, varech hegoduna, varech azukreztatua, dulse, nori, varech Oarweed... Bikotearen jarduna itsas algaren hamar bat barietatetan kontzentratzen da. Japonian aspalditik dastatutako elikagaia da, eta pixkanaka-pixkanaka Europa konkistatzen ari dira, gero eta ezagunagoak baita algen ezaugarri elikagarria.

Algak, normalean, zirkuitu lokaletan saltzen dira edo Norvegiako zein Europako jatetxe gastronomikoetara bidaltzen dira.

Gainera, biek hastapen-tailerrak antolatzen dituzte sukaldariak sentsibilizatzeko algen sotiltasunaren inguruan. Eta hainbat sorpresa jaso izan dituzte. «Algak lekaleak bezalakoak dira; beren testura dute, gustua, kolorea», dio Tamara Singerrek. Enpresariak harridura keinu batez agertu du Europako chef askori erakutsi behar izan diela algak dastatzen eta hainbat barietate prestatzen.

Aitzitik, chef japoniarrekin lan egin dutenean, bestelakoa izan da jarrera. «Haiek badakite zehazki zer egin nahi duten» algekin. Haientzat, «iparraldeko norvegiar bati arrain puska bat ematea bezala da», dio Tamarak txantxetan.

Hogei bat kilometrora, Josh Wing sukaldariak Lofoten Seaweed-eko algak prestatzen ditu duela bost-sei urtetik Hattvika Lodge luxuzko jatetxean.

Bertako arrain-plateretan edo ogi gainean zerbitzatzen duen «dulse espeziearen mami delikatua» gustatzen zaio bereziki, «beste produktuetan aurkitzen ez den testura bisual ederra» duelako.

Beren jardueraren izaera iraunkorra bermatzeko, bi enpresariek duela lau urtetik egiten dute bilketa lekuen kartografia, baita espezie bakoitzeko bildutako bolumenak ere, uzta iraunkorrak kontuan hartzeko.

«Gure emaitzek erakusten dute duela gutxi bildu ziren eremuetako algak uste baino azkarrago hazten ari direla berriro», diote pozarren.