Vatikanoak 1983an desagertutako Orlandi gaztearen inguruko ikerketa berrireki du

Vatikanoko Justizia Sustatzaileak (fiskalak) duela ia berrogei urte, 1983an, desagertutako Emanuela Orlandi gaztearen kasuari buruzko ikerketa berrabiatu du.

Manuela Orlandi duela ia 40 urte desagertu zen, 15 urte zituela. Vatikanoak horri buruzko ikerketa 2020an itxi zuen arren, berrireki egin du. Aita Santuaren estatuko iturriek adierazi dutenez, Vatikano Hiriko Fiskaltzaren erabakiak «familiak hainbat egoitza judizialetan egindako eskaerei» jarraitzen die.

Orlandi familiaren abokatu Laura Sgrok salaketak aurkeztu zituen 2018an eta 2019an, eta hainbat instantzia iaz arte, baina ez daki zergatik ireki diren berriro ikerketak, eta laster Alessandro Diddi Vaticanoko sustatzailearekin biltzea espero du. Gaineratu duenez, «inork» ez die abisatu eta prentsaren bidez izan dute honen berri.

Vatikanoko Fiskaltzak neskaren balizko gorpuzkiak Vatikano Hiriko hilerri alemanean bilatzeari buruzko ikerketa 2020ko apirilean artxibatu zuen.

Orlandi Vatikanoko herritarra zen (aita Egoitza Santuko langilea zelako), eta 1983ko ekainaren 22an desagertu zen, 15 urte zituela, Erroman musika eskolak jaso ondoren etxera itzultzen ari zela.

Gertaera askotan agertzen da eztabaida publikoan eta interes handia pizten jarraitzen du Italian; izan ere, berrogei urte geroago, inork ez daki neska non dagoen. Mafiari, inteligentzia zerbitzuei edo Erromako Kuriari leporatzen zaio desagerpena.

Neskaren anaiak, Pietro Orlandik, RAI telebista publikoan adierazi zuen ikerketa «hasieratik has dadin» posible izatea nahi duela, azken frogak eta zantzuak kontuan hartuz.

Saiakerak

. Emanuela Orlandiren familiak ia berrogei urte daramatza haren bila, nekaezin, eta Vatikanoko agintariek zenbait gune irekitzea onartu dute, balizko gorpuzkien bila, baina ez dute lortu.

2018an Vatikanoak bi printzesa alemanen hilobiak irekitzeko baimena eman zuen hilerri teutonikoan, desagertze hori argitzeko ikerketaren barruan. 2019an, haietara sartu eta aztertu zituztenean, ez zen inolako giza arrastorik aurkitu.

Orduan, Egoitza Santuko Prentsa Bulegoko bitarteko zuzendari Alessandro Gisottik azaldu zuen hilobiak hutsik zeudela eta, beraz, ez zirela Alemaniako nobleen hondakinak ere aurkitu. Lehenengoa Sofia von Hohenlohe printzesarena da, 1836an hil zenarena. Bigarrena lau urte geroago hil zen Carlota Federica de Mecklenburg-ena da.