Azterketa garaia dugu maiatza. Milaka gaztek udaberriko lehen eguzki izpiekin batera liburutegi, ikasgela eta hamaika txoko betetzen ditugu liburuen artean murgilduta. Lan guztia, zenbaki batean kalifikatzeko, horren presioa bizkar gainean sentituz. Gero «saria»: gure lan indarra saldu eta azken izerdi tanta xurgatuko digun merkatu kapitalista.

Gutako askok ezaguna dugu «sari» hori. Full time deituriko ikasleok edo aspaldi ikasketak utzita ditugunok ere, handik hona gabiltza lau sos miserable lortzeko enplegurik ziztrinenak onartzen. Kontraturik gabe, praktikaldiekin lanpostuak ordezkatzen, aldi baterako enplegu bat, bi edo hiru elkarrekin uztartzen... Orainean biziraunarazi nahi gaituzte. Gazte sumiso, otzan eta isil, etorkizunik gabekoak.

Zurrunbiloaren erdian, ordea, komeni da ikasgelatik irten, begiak itxi eta bizi dugun egoeraren zergatiei erreparatzea. Norbere buruari galdetu ea gauzak aldatzeko prest gauden. Eta baiezkoa bada erantzuna, egin dugunaren inguruan pentsatu beharko genuke. Azken hilabeteei erreparatu eta, joder, uste baino gauza gehiago gertatu dira gure herrian.

Aldaketa soziala aldarrikatu eta bizitza burujabea eraikitzeko gogoa, nahia eta gaitasuna bildu genituen urrian Alternatiben Herrian. Euskal Herritik kanpo sortutako borrokek ere oihartzuna izan dute; ezin ahaztu otsailaren amaieran Herrialde Katalanetako deialdiaren testigua hartu eta Movistar enpresaren aurkako borrokari lotu ginenekoa. Prekaritateak emakume aurpegia duelako mobilizatu ginen martxoaren 8an, baita borrokarako prest gaudela aldarrikatu Gasteizko kaleetan apirilean. Ama lurra suntsituz aberasten direlako, eman genituen pedalkadak aurreko asteko Txirrinka martxan.

Berriz ikasgelara bueltatzen gara irratiko esatariak dioenarekin batera. Paper batzuk Panaman eta betiko kontua: aberatsen inpunitatea berriz ere agerian. Pribilegioak eta pribilegiatuak. Ilegala etxe desjabetzea gelditzen saiatzea da, edo banketxeak pinturaz zikintzea. Donostian etxerik gabeko herritarrak hotzak jota hiltzea edo patronalak aurten Euskal Herrian 96 litro odol isuri izana ez da arazoa. Etika merkea, boteredunak aberasten jarraitzeko. Sistemak ederki funtzionatzen du.

Egoeraren krudeltasunarekin nahikoa ez, eta gorbatadun jauntxoak aurpegira barrezka. Semeei Lanbiden lanik ez bilatzeko aholkua ematen Blasco, Urkullu gazteoi kanpora joateko gonbidapenak luzatzen... Nafarroan eta Ipar Euskal Herrian ere ederki ezagutzen ditugu aspalditik hauen laguntxoak.

Herri mugimenduarekin batera, tokian tokiko borroketan murgildu gara gazteok. Nahiz eta argi dugun, gure problematika espezifikoa dela, eta gazte bezala borrokatu eta gure arazoei aurre egiteko tresnak eraiki behar ditugula. Guk egiten ez badugu inork ez digulako ezer oparituko, gure kabuz ala hil.

Sistemaren logika borrokatu eta gainditzeko prest dago Euskal Herriko gazte mugimendua, proiektuak sortuz bidean aurrera eginez. Firestone fabrika okupatuan bildu ginen urte amaieran, obratan dagoen mundu honetan gazteok ere eraikuntza lanetan gaudela erakutsiz. Apirilaren 30ean kaleak astindu genituen ehunka gaztek, baita langileon nazioarteko egunean ere.

Gazte askeak izan nahi dugulako aldarrikatzen dugu burujabetza prozesua, Euskal Herrian garatu beharreko aldaketa prozesua. Bide horretan, eguneroko iraultza txikien logikari helduz, bizi baldintzak duindu, balio iraultzaileak garatu, bizi eredu berriak eraiki, sistemaren logikatik kanpo proiektuak sortu… guzti horien elkarrekintzaz lortuko dugu botere hegemonikoa zalantzan jarri eta arrakalak sortzea.

Ernaiko kideok, gazte mugimenduarekin batera, eta herri mugimenduarekin elkarlanean, askapen prozesuaren baitan dugun onena emateko prest gaude. Maiatzaren 28an ere Bilboko kaleetan elkartuko gara, prekaritatearen aurkako borrokan pauso bat aurrera eginez eta bideak batuz. Obedientziaren aurrean, desobedientzia. Sumisioaren aurrean, intsumisioa. Burugabetasunaren aurrean, burujabetza, eta dependentziaren aurrean, independentzia.

Independentzia, sozialismoa eta feminismoa ipar, gazte botereaz Euskal Herria askatu!