Kaleko taupada berreskuratzeko garaia da. Gure errealitatea eraldatzeko bultza egiteko garaia da. Eta ezkerreko erakundeok horretarako tresna baliagarria izan behar dugu. Pandemiaren osteko azken urteetan, Euskadin berregite politikoaren urteak izan dira nagusi. Urte horietan, alderdi politiko aurrerakoiei babesa eman dieten pertsonen ehunekoak gora egin du, alderdi kontserbadoreenen kaltetan.

Aldi berean, izaera sozialeko aldarrikapenek modu zabalagoan bete dute euskal agenda politikoa, eta, oraingoz, alde batera utzi dituzte izaera identitarioagoko aldarrikapenak. Gatazkak azken hilabeteetan garatu dira eta datozenetan ere garatuko dira eskubide sozialen, lan eskubideen, berdintasunaren eta planetaren defentsaren esparruan. Sektore publikoko grebak. Beste behin ere euskal eskola publikoa bigarren maila batean uzten duen hezkuntza lege baten aurreko mobilizazioak, gure produkzio sareko enpresa handietan gertatzen diren lan gatazkak, industria politika seriorik eza agerian utziz. Zaintzaren aldeko mobilizazio feministak, etxegabetzeei erantzuteko mobilizazio kopuruaren igoera edo gure ingurunearen defentsarako mota desberdinetako protestak eta lurraldearen luze-zabalean inolako plangintzarik gabe parke eolikoen proiektu handien aurka egiteko mobilizazioekin.

Euskadiko kaleak jende asko betidanik erabili izan garen parametroetan mugitzen dira; norbanakoaren bizitzarako baldintza materialen eta eskubideen parametroetan, alegia. Beraz, hurrengo etapan tresna erabilgarri bat antolatu behar dugu taupada hori bideratzeko eta Euskadi eraldatzeko behar duen bultzada bihurtzeko.

Eta aldaketaren alde taupadaka eta bultza egin nahi duen euskal langileen gehiengo sozial horri bide politiko eta elektorala emateko, ezinbestekoa da euskal ezker alternatibo eta eraldatzaileko erakunde politikook nekaezin lan egitea gure erakundeen mugak ere gaindituko dituen ahalik eta espazio zabalena sortzeko.

Euskal langileen gehiengo sozial horren nahiak eta proposamenak ordezkatuko dituen programa bat sortzeko prozesu herrikoi bat abian jartzea da helburua.

Parte hartzen dugun eragileen eta pertsonen aniztasuna islatu behar duten programa eta hautagaitzak, printzipio komun batzuen inguruan artikulatuak, eta eragile eta norbanakoen adostasuna, parte hartze irekia eta inklusiboa sustatuko duten funtzionamendu arauak dituztenak. Horrela bakarrik izango baikara gai Euskadi eraldatzeko tresna erabilgarri bat eraikitzeko guztion artean.

Izan ere, etxebizitza politikan norbanakoen eskubideak bermatzeko oinarrizko elementuen kudeaketan anbiziorik faltaren aurrean, edota euskal lurraldeetako erakunde gehienak gobernatzen dituen bikoteak aberastasun handiei presio fiskalaren murriztu nahi dien proposamenak, edota ezker politikoaren zati bat hezkuntza legearekin bat etortzearen aurrean, milaka herritar daude eskaintza politiko koherentea eskatzen dutenak, argia eta garbia, baina aldi berean elite politiko-ekonomikoek inposatzen duten markoarekin bat ez datozenak eta adostasun artifizialaren oinarriak mugitzeko prest daudenak, agenda politiko alternatibo bat proposatuz.

Horregatik, garrantzitsua da langileen gehiengo sozial horien nahiei bide ematea, ahalik eta programa-prozesu zabalena artikulatuz, justizia sozial eta fiskalaren, feministaren, ekologistaren eta inklusiboaren aldeko proposamena eta hautagaitza sortzeko, bizikidetza eta demokrazia sustatzeko. Kaleetan taupadaka ari den Euskadiren alde. Aldaketa soziala bultzatzen duen Euskadiren alde.