Tokiok iraganeko lezioetatik ikasi du eta, Fukushimako istripu nuklearra gertatu eta hamahiru urtera, lurrikaren, uholdeen eta sumendien erupzioen aurrean babestu da, hirigintza erresilientearekin, oso prestatuta dauden erreskate taldeekin eta punta-puntako teknologiekin.

2011ko martxoaren 11ko lurrikarak eta tsunamiak, hondamendi nuklearra eragin zutenak, eta horren aurretik eta ondoren milaka lagun hil zituzten beste zenbait hondamendik –Kantoko lurrikara handia, 1995eko Kobeko lurrikara edo joan den urtarrilean Noton izandakoak– Japoniako hiriburuak erantzun estrategiak diseinatzeko egin duen ibilbidea markatu dute.

Datozen hiru hamarkadetan 7 magnitudeko edo handiagoko lurrikara batek Tokio astintzeko probabilitatea %70ekoa da. Horren aurrean, japoniar metropoliko Gobernuak 2040rako guztiz erresilientea izango den hiri bat lortzea helburu duen plana garatu du.

2022an abiatu zuen proiektua udal Gobernuak, 17 bilioi yeneko (104.934 milioi euro inguru) inbertsioarekin, hiria lurrikara, sumendien erupzio, tsunami edo itsaski ziklonikoek egindako uholde, gaixotasun infekzioso eta energia eta komunikazio eteteek eragindako ezbeharretatik babesteko.

Hiriko eraikinen antolaketa eta diseinua suteen hedapena geldiarazteko pentsatuta daude, ohikoak baitira dardara handien ondoren, eta eraikuntzen erresistentzia ere handitu egin da, 1995eko %73,6tik 2019ko %92ra, Tokioko Gobernuak emandako datuen arabera.

Errepide nagusiek, gehienak zabalak, ibilgailuen zirkulazioan normaltasun erlatiboa mantentzea ahalbidetuko lukete, hondamendi baten ondorioz trafikoa aldatuz gero.

Erreskate taldeak eta hondamendiei aurre egiteko heziketa

Tokioko suhiltzaileak bereziki prestatuta daude hondamendien ondorengo egoerari erantzuteko, dronekin, bioseinaleen detektagailuaekin edo gainazaletatik eta pertsonetatik substantzia erradiaktiboak kentzen dituzten kamioiekin.

Halaber, kaltetutako eremuetan informazioa biltzeko robotak dituzte, eta txakur baten antzeko prototipo bat asmatzen ari dira, estresa eta animalientzako arriskuak aurrezteko.

Gainera, herritarrek hondamendien aurrean nola erantzun ikas dezaten simulazio zentro bat dago. Zentro hori 67.000 pertsonak bisitatu zuten 2023an.

Suhiltzaileen instalazioetan ikasten dutenek errealitate birtualeko betaurrekoak erabil ditzakete, lurrikara baten ondorengo egoera erreproduzitzen dutenak, edo sukalde baten itxurak egiten dituen eta intentsitate desberdinetan dar-dar egiten duen plataforma batera igo daitezke.

Uholdeen aurreko babesa

Tokioko kostaldea babesteko, hormigoizko 54 kilometroko hormak daude, 3,5 eta 7 metro bitartekoak, 15 uhate kanaletan, urrunetik kontrola daitezkeenak, eta drainatze sistemak, 30 metroko igerileku baten ur kantitatea segundoko ponpatzeko gai diren turbinekin hornituak.

Horrek etxe orratzez betetako uharte artifizialez osatuta dagoen hiriko badia babesten du tsunamien eta tifoiek eragindako itsasgora ziklonikoen aurrean –presio baxuko sistema atmosferiko bati lotutako kostaldeko uholdeak dira–.

Tsunamiek itsasketa ziklonikoek baino askoz altuera handiagoa hartzen dutela uste da, portuko funtzionarioek azaldu dutenez, baina Tokioko badian, dituen ezaugarriengatik, potentzialki arriskutsuagoa lirateke bigarrenak.

Tsumani batek Tokio astinduko balu, egin dituzten kalkuluen arabera ez litzateke 2,6 metrotik gorakoa izango eta, beraz, harresiek geldiarazi lezakete. Gainera, hormigoizko blokeak igotzeko asmoa dago, berotze globalak itsasoaren maila 0,6 metro igoaraziko duen mehatxuaren aurrean.

Azabudai Hills: errefuxiatuak har ditzakeen konplexua

Iaz inauguratu zen Azabudai Hills gunea, etxebizitzak, jatetxeak, museoak, dendak, bulegoak eta berdeguneak biltzen dituena. Dardarak jasateko eta hondamendia gertatuz gero ebakuatutako pertsonak hartzeko eraiki zen.

Hiru etxe orratz nagusik osatzen dute, elkarren artean beheragoko beste eraikin batzuekin lotuta. Dorreetako batek, JP Mori Tower izenekoak, 330 metroko garaiera du, eta mekanismo aurreratuak ditu dardarak kontrolatzeko; puntakoenak motelgailu likatsuak eta oliozkoak dira, dardarak kontrolatzen eta arintzen dituztenak.

Oiles Corporation enpresa japoniarrak garatu ditu eta bibrazio horizontalak kontrolatzeko gai dira. Malguki horietako 300ek JP Mori Tower-en hormen barrualdea osatzen dute, eta, gainera, antzeko funtzioak dituzten beste 1.500 tresna ditu.

Azabudai Hillseko 8,1 hektareak bi metro geltoki lotzen dituzte, kalera irten beharrik gabe. Lotzen dituen korridoreak 3.600 pertsona hartuko lituzke, hondamendi natural batek etxera itzultzea eragotziko balie.

Konplexuak 3.600 pertsona horiek hiru egunez elikatzeko moduko hornidurak biltegiratzen ditu, baita larrialdietarako kitak ere, besteak beste, ura, pixoihalak, emakumeen higienerako produktuak, koltxoi puzgarriak eta mantekin.