Ruth Johnson Colvinek zuen izena eta «alfabetatzearen txapeldun» gisa ezaguna izan da. Bere istorioa 1961ean hasten da: erroldako datuen arabera, Onondaga konderrian, New Yorkeko Estatuan, irakurtzen eta idazten ez zekiten 11.055 pertsona zeudela jakin zuen orduan, eta haien alde zerbait egiteko beharra sentitu zuen.

Horrela sortu zen 'Literacy Volunteers' taldea, irabazi asmorik gabeko taldea, 77 tutorerekin hasi zena, 100 ikaslerekin eta Colvinekin, adin ertainekoa, unibertsitate hezkuntzarekin eta bi seme-alaben ama, buru.

Colvin Chicagon jaio zen 1916ko abenduaren 16an, eta bost seme-alabatik zaharrena izan zen. Ezin izan zuen unibertsitateko matrikula osoa ordaindu, eta, beraz, Moser Eskolara joan zen, Illinoisko (AEB) hiri horretako negozio-eskola batera, urtebetez, eta idazkari juridikoa izan zen.

Alfabetatze taldea sortu aurretik, irakurketa adituak eta zerbitzu agentziak kontsultatu zituen, bulego bat ireki zuen bere etxeko sotoan, eta elizetan boluntarioak biltzen hasi zen tutore izateko, gaikuntza eskuliburuak idatzi zituen pertsonengana iristeko, horietako asko etorkinak, eta oinarrizko ingelesa irakasteko, enplegua, hezkuntza eta bizimodua hobetzeko bideak eskainiz, ‘New York Times’ egunkariak nabarmentzen duenez.

1963an Emakumeen Ospearen Areto Nazionalean sartu zuten, eta herrialdeko aintzatespen zibil altuena jaso zuen, Askatasunaren Domina Presidentziala, George W. Bush presidentearen eskutik, 2006an Etxe Zurian egindako zeremonia batean.

«Ruth Colvin adimen, ikusmen eta bihotz handiko pertsona da, eta askoren esker ona eta gu guztion miresmena irabazi ditu», esan zuen orduan Bushek.

100.000 tutore

Sei hamarkadatan zehar, erakundeak dirulaguntza federal eta pribatuak lortu zituen, Estatu askotan programak sortu zituen, onarpen nazionala lortu zuen eta bere izena 'Literacy Volunteers of America' izatera aldatu zuen.

2002an Laubach Literacy Internationalekin bat egin ondoren, erakundea ProLiteracy bihurtu zen, ehunka programa eta 100.000 tutorerekin 42 estatutan eta beste 60 herrialdetan, hamarnaka hizkuntzatan ikasgaiak eskainiz etxeetan, lantokietan, espetxeetan eta beste leku batzuetan, New Yorkeko egunkariak dioenez.

Bere lanaren parte bezala, emakume honek bidaia asko egin zituen, bere lanari buruzko 12 liburu idatzi zituen eta honoris causa doktoretzak jaso zituen.